Wij zien in de praktijk dat er onvoldoende oog is voor de persoonlijke en professionele ontwikkeling van jonge mannen die slachtoffer zijn geweest van geweld in de thuissituatie. Jonge mannen die zelf geweld hebben meegemaakt of getuige zijn van geweld. In dergelijke omgevingen is helaas vaak sprake van multiproblematiek zoals armoede, werkeloosheid en een gebrek aan betrokkenheid van één of beide ouders. Opgroeien in dit soort onveilige omgevingen laat bij iedereen diepe sporen na. De problematiek bij jonge mannen kenmerkt zich echter door de schaamte die de mannelijkheidscultuur hen oplegt. Hierdoor voelen zij een gemis aan ruimte om gevoelige zaken bespreekbaar te maken. Met alle gevolgen van dien.
Doorbreek de schaamte
Het herstellen van opgelopen trauma’s is noodzakelijk zodat jongeren zich kunnen ontwikkelen tot optimistische en emotioneel stabiele volwassenen. Herstel begint met praten, het onder woorden (kunnen) brengen van wat je hebt meegemaakt en wat voor impact dit op je heeft gehad. Dat je op je 12e al de man des huizes moest zijn. Dat je thuis altijd kreeg te horen dat je niets voorstelde en nooit wat zou bereiken. Dat je op school hetzelfde verhaal kreeg afgedraaid. Dat je door dit alles het geloof in jezelf verloor, niet meer kon focussen op school en zocht naar afleidingen. Dat je je schaamt omdat je je ambities en dromen niet waar hebt kunnen maken. Dat je je graag weer gemotiveerd zou willen voelen, maar geen idee hebt waar je moet beginnen.
Het hierboven geschetste verhaal is helaas een herkenbaar verhaal voor veel jonge mannen die opgegroeid zijn in een onveilige thuissituatie. Een verhaal dat ze zelden tot nooit met iemand kunnen delen, omdat van huis vaak is meegegeven dat een echte man sterk moet zijn, niet huilt en zichzelf maar moet zien te redden. Ga het echte gesprek eens met ze aan. Zonder uitzondering zullen ze tegen je zeggen dat hen nooit is gevraagd hoe het echt met ze gaat, hoe ze zich voelen en wat hun angsten en onzekerheden zijn. En zonder uitzondering zullen ze zeggen dat ze zich eenzaam en niet gezien voelen. Maar intussen naar buiten toe wel de rol van sterke, onkwetsbare man zonder emoties moeten spelen. Omdat de maatschappij intussen wel van je verwacht dat je presteert en je identiteit is gestoeld op wat je doet, in plaats van wie je bent. Maar hoe word je wie je bent als je nooit is verteld dat je er mag zijn?
Zet de mens voorop
Met Stichting Haniya willen wij een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van deze jonge mannen. Door het echte gesprek aan te gaan in een veilige en open omgeving. Door oprecht geïnteresseerd te zijn in de mens achter de man. In wat voor impact het opgroeien in geweld heeft gehad op zijn zelfvertrouwen, eigenwaarde en de omgang met anderen. In wat zijn dromen zijn, wat hem drijft en wat hij nodig heeft om zijn doelen te behalen. En in hoe wij hem kunnen challengen om weer in zichzelf te geloven en zijn leven niet te leiden naar de verwachtingen van anderen. Om je op professioneel vlak te kunnen ontwikkelen is het van belang dat je je ook op emotioneel vlak ontwikkelt. Dat je werkt aan vaardigheden zoals het herkennen van eigen emoties, zelfkennis, zelfmotivatie en empathie. Daarom richten wij ons eerst op de persoonlijke ontwikkeling, voordat we in gesprek gaan over belangrijke thema’s als studiekeuze en werk. Het een kan immers niet zonder het ander.
De jongens van vandaag zijn de mannen van morgen. Investeer in ze.
